Ακολουθήστε το Start Media στο Google News! 

Zeynep Tufekci

Where Did the Coronavirus Come From? What We Already Know Is Troubling.

It was in 2004 that a prominent virologist, Peter Palese, wrote that Chi-Ming Chu, a respected virologist and a former member of the Chinese Academy of Sciences, told him that “the introduction of the H1N1 virus” was indeed thought to be due to vaccine trials. For the first time, science itself seemed to have caused a pandemic while trying to prepare for it. Now, for the second time in 50 years, there are questions about whether we are dealing with a pandemic caused by scientific research.

Alison Young, an investigative reporter who has long covered lab incidents, wrote that from 2015 to 2019, there were more than 450 reported accidents with pathogens that the US federal government regulates because of their danger. Comparable rates of incidents were found in British labs — and research suggests lab accidents are not even always reported.

Some scientists have proposed imposing stricter controls and a stronger risk-benefit analysis for research on pathogens that could inadvertently spark pandemics. Some research may still be worth it, and there have been proposals to move such labs outside densely populated cities.

Cooperation with China on these issues is vital, including on lab safety and outbreak surveillance. It’s hard to see how angry op-eds could make Chinese officials more intransigent than they already are. People are understandably wary that these claims might demonize scientists from other countries, especially given the anti-Asian racism that has abounded. But why would perpetuating this state of events be to their benefit?

After a lab accident with anthrax bacteria in the Soviet Union in 1979 that killed dozens, leading Western scientists accepted the Soviet government’s excuses, which all turned out to be lies. That doesn’t help lead to better safety standards, including those that would benefit scientists in authoritarian countries.

A better path forward is one of true global cooperation based on mutual benefit and reciprocity. Despite the current dissembling, we should assume that the Chinese government also doesn’t want to go through this again, especially given that SARS, too, started there. Τhis means putting the public interest before personal ambitions and acknowledging that despite the wonders of its power, biomedical research also holds dangers.

Government officials and scientists need to look at the big picture: Seek comity and truth instead of just avoiding embarrassment. Develop a framework that goes beyond blaming China, since the issues raised are truly global. And realize that the next big thing can simply mean taking great care with a lot of small details.

Zeynep Tufekci (μετάφραση: Κ. Βέργος)

Από πού Προήλθε o Κορωνοϊός; Αυτό που μέχρι στιγμής Γνωρίζουμε είναι Ανησυχητικό.

Ήταν το 2004 τότε που ο διακεκριμένος ιολόγος, Peter Palese, έγραψε ότι ο Chi-Ming Chu, ένας αξιοσέβαστος ιολόγος και πρώην μέλος της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, του είπε ότι «η εμφάνιση του ιού H1N1» πράγματι θεωρήθηκε ότι οφείλεται σε δοκιμές εμβολίων. Για πρώτη φορά, η ίδια η επιστήμη φάνηκε να προκάλεσε μια πανδημία ενώ προσπαθούσε να προετοιμαστεί έναντι αυτής. Τώρα, για δεύτερη φορά σε πενήντα χρόνια, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το εάν έχουμε να κάνουμε με μια πανδημία που προκαλείται από την επιστημονική έρευνα.

Ο Alison Young, ένας ερευνητής δημοσιογράφος, που καλύπτει από καιρό εργαστηριακά περιστατικά, έγραψε ότι, από το 2015 έως το 2019, υπήρξαν περισσότερα από 450 αναφερόμενα ατυχήματα με παθογόνα που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ διαχειρίζεται λόγω του κινδύνου τους. Συγκρίσιμα ποσοστά περιστατικών βρέθηκαν σε βρετανικά εργαστήρια – και η έρευνα δείχνει ότι κάποια εργαστηριακά ατυχήματα δεν αναφέρονται καν.

Ορισμένοι επιστήμονες πρότειναν την επιβολή αυστηρότερων ελέγχων και μια ισχυρότερη ανάλυση κινδύνου-οφέλους για την έρευνα σε παθογόνα που θα μπορούσε ακούσια να προκαλέσει πανδημίες. Η έρευνα αξίζει τον κόπο να γίνει και υπήρξαν προτάσεις για τη μετακίνηση τέτοιων εργαστηρίων έξω από πυκνοκατοικημένες πόλεις.

Η συνεργασία με την Κίνα σε αυτά τα θέματα είναι ζωτική, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας των εργαστηρίων και της επιτήρησης των εστιών κινδύνου. Είναι δύσκολο να δούμε πόσο οι οργισμένοι τρόποι θα μπορούσαν να κάνουν τους Κινέζους αξιωματούχους πιο αδιάλλακτους από ό,τι είναι ήδη. Είναι κατανοητό για κάποιους ανθρώπους ότι οι ισχυρισμοί αυτοί ενδέχεται να δαιμονοποιούν επιστήμονες από άλλες χώρες, ειδικά δεδομένου του αντι-ασιατικού ρατσισμού που αφθονεί. Γιατί όμως η διαιώνιση αυτής της κατάστασης των γεγονότων είναι προς όφελός τους;

Μετά από ένα εργαστηριακό ατύχημα με βακτήρια άνθρακα στη Σοβιετική Ένωση το 1979 που σκότωσε δεκάδες, κορυφαίοι Δυτικοί επιστήμονες δέχτηκαν τις δικαιολογίες της σοβιετικής κυβέρνησης, οι οποίες όλες αποδείχθηκαν ψέματα. Αυτό δεν βοηθά για καλύτερα πρότυπα ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θα ωφελήσουν τους επιστήμονες σε αυταρχικές χώρες.

Μια καλύτερη πορεία προς τα εμπρός προϋποθέτει μια πραγματική παγκόσμια συνεργασία που να βασίζεται στο αμοιβαίο όφελος και την αμοιβαιότητα. Παρά την τρέχουσα συγκάλυψη, πρέπει να υποθέσουμε επίσης ότι η κινεζική κυβέρνηση δεν θέλει να το ξαναπεράσει αυτό – ειδικά όταν ξέρουμε ότι και το SARS ξεκίνησε από εκεί. Αυτό σημαίνει ότι, θέτοντας το δημόσιο συμφέρον μπροστά από τις προσωπικές φιλοδοξίες, αναγνωρίζουμε ότι παρά τα θαύματα της δύναμής της, η βιοϊατρική έρευνα ενέχει επίσης κινδύνους.

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι επιστήμονες πρέπει να δουν τη μεγάλη εικόνα: Να αναζητήσουν την ηρεμία και την αλήθεια αντί απλώς να αποφεύγουν την αμηχανία. Να αναπτύξουν ένα πλαίσιο που υπερβαίνει την ευθύνη της Κίνας, καθώς τα ζητήματα είναι πραγματικά παγκόσμια. Και να συνειδητοποιήσουν ότι το επόμενο μεγάλο βήμα μπορεί απλά να σημαίνει μεγάλη προσοχή με πολλές μικρές λεπτομέρειες.