Μαύρη επέτειος.

54 χρόνια μετά την 21 Απριλίου 1967 και τα όσα τραγικά υπέστη η Δημοκρατία, ο Ελληνισμός, η κοινωνία και ο πολιτισμός μας, ο αγώνας ανάδειξης των πραγματικών τους διαστάσεων για τη νεότερη ελληνική ιστορία, συνεχίζεται.

Ο δημόσιος βίος της Ελλάδας μπήκε στο γύψο και σε καθεστώς επιτήρησης μέσα από μια αντισυνταγματική εκτροπή που ακρωτηρίασε τα κυριαρχικά δικαιώματα της κοινωνίας μας και τη δημοκρατική αυτονομία διακυβέρνησης της χώρας μας.

Η μαύρη επέτειος της επταετούς δικτατορίας ενεργοποιεί την εθνική μας συλλογική μνήμη ως παράγοντας δημοκρατικής ομοιογένειας κι αφύπνισης, που συμπαρασύρει τα σύγχρονα διακυβεύματα της ζωής μας.

Το μήνυμα κάθε επετειακής μνήμης αυτοεκπληρώνεται, όταν απαλλάσσεται από μικροπολιτικές αντεγκλήσεις, όταν δεν εξαντλείται σε αποσπασματικές αναγνώσεις και στερεοτυπικές απεικονίσεις.

Η Ελλάδα της μειωμένης ελευθερίας και της περιορισμένης έκφρασης απαιτεί έναν αποφασιστικό πολιτικό αναστοχασμό και μια λυτρωτική αναζήτηση που θα εκμηδενίζει και θα αναπληρώνει το κενό του ιστορικού χρόνου, σημαντικά ευρύτερου της επταετούς χούντας και των πολυσύνθετων απολήξεών της.

Η πληγή που προκλήθηκε στο σώμα της χώρας μας και στη ψυχή του λαού μας από τη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 παραμένει σε συλλογικό, ιστορικό και πολιτισμικό επίπεδο ακόμα, ανοιχτή.