Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπήρχε μια παρέα τριών κοριτσιών από τα Τρίκαλα, η Ελένη, η Ζωή και η Χριστίνα, οι οποίες ακολουθούσαν το δίδυμο Βίσση – Καρβέλα σχεδόν σ’ όλες τους τις εμφανίσεις τους. Οι τρεις φίλες έπασχαν από μεσογειακή αναιμία και οι εμφανίσεις της Βίσση με τον Καρβέλα τους έδιναν ιδιαίτερη χαρά, μάλιστα ακολουθούσαν το δίδυμο τόσο πιστά που είχαν αναπτύξει μεταξύ τους και προσωπικές σχέσεις. Δυστυχώς όμως η μια από τις τρεις φίλες, η Ελένη, νικήθηκε από την αρρώστια στα 23 της χρόνια. Οι δυο φίλες ζήτησαν από την Βίσση και τον Καρβέλα να γράψουν ένα τραγούδι για την κολλητή τους και κάπως έτσι, έγινε.
Ο Καρβέλας έγραψε το τραγούδι σε μόλις λίγα λεπτά της ώρας αποχαιρετώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την Ελένη από το χωριό Γεωργανάδες των Τρικάλων. Η Άννα Βίσση είχε πει στο «Μπράβο» της Ρούλας Κορομηλά:
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Μια φίλη, μια κοπελιά έχασε τη ζωή της. Έπασχε από θαλασσαιμία – οι περισσότεροι την ξέρουνε ως μεσογειακή αναιμία (είναι συνώνυμα αυτά τα δύο). Και ήταν πάρα πολλά χρόνια φίλη μας. Ξεκίνησε από απλή θαυμάστρια. Μια παρεούλα ήταν η Ζωή, η Χριστίνα και η Ελένη. Η Ζωή και η Χριστίνα είναι μια χαρά και μια χαρά τους εύχομαι να ‘ναι πάντα. Η Ελένη έχασε τη ζωή της πέρυσι, 23 χρονών.
