Κοινή παραδοχή ότι η Κέρκυρα είναι ευλογημένος τόπος. Προικισμένη με φυσική ομορφιά και βαριά πολιτιστική κληρονομιά! Που ευτυχώς κληρονομήσαμε γιατί πιστεύω πια ότι εμείς δεν έχουμε την ικανότητα να δημιουργήσουμε και να αφήσουμε κάτι αντίστοιχο στις επόμενες γενιές… η αλήθεια πονάει ! Όπως «πονάει» να περπατάω στην παλιά πόλη και την ώρα που θαυμάζω για πολλοστή φορά τα μνημεία της, κολλάνε τα πόδια μου από τη βρωμιά στα πεζοδρόμια.. «Πονάει» όταν όπου και να γυρίσω το βλέμμα που αντικρίζω εγκατάλειψη και αδιαφορία..
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
«Εάλω η Πόλις» αγαπητοί μου… Από δικά μας λάθη και παραλείψεις. Από δικές μας πολιτικές επιλογές! Αδυνατώ να πιστέψω ότι οι ομορφιές αυτής της πόλης ,στα πιο απίθανα μέρη της είναι ντυμένες με τα κουρέλια της ασκήμιας και της αθλιότητας .
Πολλά διαχρονικά τα μεγάλα λόγια των κατά καιρούς κυβερνήσεων περί Κέρκυρας… Λόγια που δεν έγιναν πράξεις.
Διαχρονικά αποθεώθηκε η λογική της άρνησης του σχεδιασμού και των περιοριστικών ρυθμίσεων, στ’ όνομα μιας κατ’ όνομα μόνο ελευθερίας. Το “κοινωνικό συμβόλαιο” περιλαμβάνει ένα κράτος αρνητή του ρόλου του θεματοφύλακα των κοινών και του δημόσιου συμφέροντος, που κλείνει το μάτι στον καθένα, “μικρό” ή “μεγάλο”, τον παροτρύνει να αυτενεργεί και του υπόσχεται ασυλία που, στις περισσότερες περιπτώσεις, μετατρέπεται σε ομηρία.
Νιώθω να πνίγομαι όταν βλέπω ότι η γνώση κι εμπειρία μένουν στο περιθώριο . Νιώθω να πνίγομαι όταν ψάχνω μεγάλους ελεύθερους χώρους και τις οργανωμένες με πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους, γειτονιές , που θα είχε εξασφαλίσει, η αυτοδιοίκηση και δεν θα είχε την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση στο νησί και δεν υπάρχουν πουθενά. Νιώθω να πνίγομαι όταν εν έτη 2018 συζητάμε ακόμα το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων τρώγοντας τις σάρκες μας χωρίς αποτέλεσμα.
Η αλήθεια πονάει! Και ευθύνες έχουμε όλοι μας: Οι πολίτες που όταν φθάνουμε στην κάλπη καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ψηφίζουμε αψυχολόγητα και χωρίς ουσιαστικά κριτήρια , αλλά κυρίως όλοι εκείνοι που μας έταξαν, μας υποσχέθηκαν ως σύγχρονοι Μαυρογιαλούροι και από υπηρέτες του λαού προεκλογικά έγιναν «άρχοντες» μετεκλογικά..
