Πρωτομαγιά… Η ημέρα που έχει συνδυαστεί με τους αγώνες της εργατικής τάξης. Η ημέρα που κάθε χρόνο λειτουργεί ως «υπενθύμιση» ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί, οι οποίοι παράγουν τον πλούτο, με το έργο τους και τον ιδρώτα τους…
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Δυστυχώς, όμως -αν και βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα πλέον και το 1889 μοιάζει τόσο μακρινό- η εργατική τάξη έχει μια μέρα μόνο, κατά την οποία ακούγεται η «φωνή» της…
Διότι κατά τ’ άλλα, κανείς δεν δείχνει να παίρνει υπ’ όψιν του τις ανάγκες όλων εκείνων που στηρίζουν τις οικονομίες όλου του κόσμου.
Στην Ελλάδα του 2018, στην Ελλάδα της δημοσιονομικής επιτήρησης, θεωρείται μάλλον ευτύχημα για κάποιον να μπορεί να λέει ότι εργάζεται… Και δεν είναι ημιαπασχολούμενος ή περιστασιακά εργαζόμενος ή άνεργος…
Οι κυβερνώντες εξακολουθούν -όχι μόνο σήμερα, ανέκαθεν…- ν’ αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους σαν αριθμούς, σαν μονάδες μέτρησης, σαν… επίσημα στοιχεία και όχι ως ανθρώπους.
Ελαστικές μορφές εργασίας, υποδηλωμένη εργασία, κακοπληρωμένη εργασία, είναι όροι, οι οποίοι δυστυχώς θεωρούνται περίπου… δεδομένοι στην εποχή μας.
Οι εργαζόμενοι θεωρούνται… αναλώσιμα υλικά, ενώ θα έπρεπε ν’ αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του οικοδομήματος που ονομάζεται «παγκόσμια οικονομία».
Φταίει, όμως, και η ίδια η εργατική τάξη… Που ποτέ δεν κατάλαβε τη δύναμή της, ποτέ δεν συνειδητοποίησε ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν… Κανέναν εργατοπατέρα, κανέναν πολιτικάντη και καμία κομματική σημαία…
Υ.Γ. Πρωτομαγιά, όμως, είναι και κάτι ακόμα… Είναι η γιορτή της φύσης, η αρχή (ουσιαστικά) της άνοιξης, η αναγέννηση των πάντων…
Η φύση μπορεί να ξαναγεννηθεί και να είναι όμορφη και θελκτική…
Αυτό που πρέπει όλοι να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας είναι ότι όλα (ξανα)γίνονται, όλα διορθώνονται, όλα «μεταμορφώνονται» προς το καλύτερο, αρκεί να το θέλουμε…
Το μήνυμα της αισιοδοξίας και της προσπάθειας για ό,τι θέλουμε να δημιουργήσουμε «ντύνεται» ιδανικά με τα πολύχρωμα στολίδια της πρωτομαγιάς.
