Το απόγευμα της Μ. Τρίτης 23 Απριλίου 2019 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου, στον Ι.Ν. της Υ.Θ. των Στερεωτών (Παναγία των Ξένων).
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος τόνισε την σημασία της μετάνοιας. Στο πρόσωπο της πόρνης γυναικός που προσήλθε, έπλυνε με μύρο και σφούγγιξε με τα μαλλιά της τα άχραντα πόδια του Κυρίου, εκπροσωπείται ο κάθε άνθρωπος, που συναισθανόμενος την αμαρτωλότητά του και πόσο λύπησε τον Χριστό, επιστρέφει μετανοημένος σε Εκείνον. Η πράξη αυτή της μετανοούσας γυναικός ενόχλησε τόσο τον Φαρισαίο, στην οικεία του οποίου είχε προσκληθεί ο Κύριος, όσο και τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, που πρότεινε τα χρήματα του μύρου αυτού να δωθούν στους πτωχούς. Ο Ευαγγελιστής μάς πληροφορεί όμως ότι ο Ιούδας κρατούσε μεν το ταμείο των Μαθητών (το γλωσσόκομον), αλλά ήταν και κλέφτης (ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν). Δηλαδή μόνο για τους πτωχούς δεν νοιαζόταν.
Επιπροσθέτως ο Μητροπολίτης Κερκύρας ανέλυσε το Δοξαστικό των Αποστίχων, γνωστό ως Τροπάριο της Κασσιανής, της εξέχουσας αυτής βυζαντινής ποιήτριας, που μετέπειτα εκάρη Μοναχή, η οποία απέδωσε ακριβέστατα την μεταστροφή της πρώην αμαρτωλού γυναικός, που προσέτρεξε στον Κύριο, αιτούμενη μετά δακρύων την συγχώρεση. Αξίζει να σταθεί κανείς σε τρία σημεία του Τροπαρίου. Πρώτο σημείο : “ότι νύξ μοι υπάρχει”. Ο εσωτερικός κόσμος του αμαρτωλού ανθρώπου παρομοιάζεται με το πυκνό σκοτάδι της νύκτας. Από την άλλη μεριά, ο Κύριός μας είναι το Φως του κόσμου. Ο Ίδιος μάς διαβεβαιώνει ότι εκείνος που Τον ακολουθεί δεν θα περπατήσει πλέον στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το Φως. Δεύτερο σημείο : “οίστρος ακολασίας”, που σημαίνει με άλλα λόγια την εμπαθή κατάσταση. Το σύνολο εκείνο των παθών που κάνουν τον άνθρωπο δούλο και του στερούν την σώζουσα Θεία Χάρη. Και τρίτο σημείο : “έρος της αμαρτίας”. Στην κατάσταση αυτή ο άνθρωπος έχει γίνει ένα με την αμαρτία, έχει αποκοπεί και έχει αυτονομηθεί εντελώς από την Πηγή της Ζωής και κολάζεται. Γι’αυτό λοιπόν η αυτονόμηση του ανθρώπου δεν έχει θέση μέσα στην Εκκλησία μας. Όλοι μαζί αμαρτάνουμε και όλοι μαζί πάλι αιτούμαστε την άφεση των αμαρτιών μας από τον Χριστό, με την ειλικρινή μας μετάνοια. Η σωτηρία δεν είναι ένα ατομικό γεγονός.
Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος ζήτησε από τους πιστούς να μην προσεγγίζουν μόνο συναισθηματικά τα υψηλά νοήμα των ύμνων της Μ. Εβδομάδος, αλλά να έλθουν και εκείνοι εις επίγνωσιν του Θείου θελήματος και να οδηγηθούν στην μετάνοια.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη εκ βάθους καρδίας την Σχολή Εκκλησιαστικής Μουσικής “Ο Άγιος Αρσένιος” της τοπικής Εκκλησίας, που απέδωσε εξαιρετικά τόσο του ύμνους του Όρθρου της Μ. Τετάρτης, όσο και το Δοξαστικό των Αποστίχων.
