Ο Λιμενοφύλακας Μαρίνος Ζαμπάτης υπηρετούσε στο Κλιμάκιο Ειδικών Αποστολών της Λιμενικής Αρχής Κέρκυρας, όταν τις πρωϊνές ώρες της 27ης Απριλίου 1997, στα 25 του χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή στη θαλάσσια περιοχή όρμου Παγανιά Θεσπρωτίας, ηρωϊκά μαχόμενος για την ασφάλεια και την ακεραιότητα των θαλάσσιων συνόρων μας και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια συμπλοκής με Αλβανούς.

Ήταν ξημερώματα Μεγάλης Παρασκευής, τότε που ο Μαρίνος Ζαμπάτης έπεσε νεκρός σε επιχείρηση καταδίωξης Αλβανών εμπόρων ναρκωτικών. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση της Ανωτάτης Υγειονομικής Επιτροπής, ο Ζαμπάτης “απεβίωσε συνεπεία βαρείας κρανιοεγκεφαλικής κακώσεως, συνεπεία τραύματος εκ πυροβόλου όπλου κατά τη διάρκεια εμπλοκής πλωτού περιπολικού σκάφους του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής με άλλο ταχύπλο σκάφος”

Είχε γεννηθεί στην Πρέβεζα στις 28 Μαρτίου 1972 και κατατάχθηκε στο Λιμενικό Σώμα στις 4 Σεπτεμβρίου 1995 ως δόκιμος λιμενοφύλακας. Ήταν παιδί βιοπαλαιστών, από το Μεγανήσι Λευκάδας. Ο πατέρας του, ναυτικός, αγωνιζόταν στη θάλασσα και η μητέρα του αγωνιζόταν στο σπίτι για την ανατροφή του γιου της. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον έκανε να εκτιμά τον κόπο των άλλων και έμαθε να προσφέρει και να συμπαρασκέται σε όποιον το είχε ανάγκη. Από μικρός δούλευε, ενώ παράλληλα πήγαινε και σχολείο. Όσοι τον γνώρισαν μαγεύτηκαν από την περηφάνεια του, την πηγαία καλοσύνη του, το χαμόγελό του, την ανιδιοτέλειά του, το ελεύθερο πνεύμα του, την τόλμη του.

Ο Υποπλοίαρχος Κωτούλας Γεώργιος κατατάχθηκε σε ηλικία 21 ετών στη Σχολή Λιμενικών Δοκίμων, το 1927. Σπούδασε νομικά και είχε εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού και μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς, επανήλθε ως τμηματάρχης στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Την 1η Απριλίου του 1942 επιβιβάσθηκε μαζί με άλλους στο  μοιραίο εκείνο καράβι που από προδοσία έπεσε στα χέρια του κατακτητή και φυλακίσθηκε στις φυλακές της οδού Βουλιαγμένης.