Ημέρα της Γυναίκας. Σήμερα. Και. Η σκέψη. Η αγωνία. Η αγάπη. Ο σεβασμός. Όλων μας. Ας είναι στη Γυναίκα. Που ακόμα. Τον εικοστό πρώτο αιώνα. Αγωνίζεται. Για να επιβιώσει. Για να αντέξει. Για να δουλέψει. Για να μην υποτιμηθεί. Για να μην κακοποιηθεί. Για να μην βιαστεί. Για να αντιμετωπιστεί με ισοτιμία. Με δικαιοσύνη. Στη Γυναίκα που ακόμα διεκδικεί. Τα δίκαιά της. Που θα έπρεπε να έχουν λυθεί αιώνες πριν. Δίκαια αυτονόητα. Δικαίωμα στην ισότητα. Στην εργασία. Στις ίσες ευκαιρίες. Δικαίωμα για δικαιοσύνη.
Σήμερα είναι μια ακόμα ευκαιρία. Να σκεφτούμε. Να διεκδικήσουμε. Μαζί της. Να στηρίξουμε τον αγώνα της. Να σταθούμε δίπλα της. Σήμερα που η Γυναίκα επιτέλους παύει να σιωπά. Σήμερα που επιτέλους. ΜΙΛΑΕΙ.
Η Γυναίκα. Είναι η μάνα μας. Η αδερφή μας. Η γυναίκα μας. Η φίλη μας. Είναι η μάνα των παιδιών μας. Είναι η μάνα του μέλλοντός μας.
Και συγχωρήστε με. Αλλά φέτος. Στη σκέψη μου. Κυρίαρχη. Η Γυναίκα των παραστατικών τεχνών. Η Γυναίκα Ηθοποιός. Η Γυναίκα Μουσικός. Η Γυναίκα Χορεύτρια.
Η Γυναίκα που είναι άνεργη. Έναν ολόκληρο χρόνο. Χωρίς πρόβες. Χωρίς παραστάσεις. Χωρίς διδασκαλίες. Με όλους τους πιθανούς χώρους εργασίας της και βιοπορισμού της σφραγισμένους. Είναι η Γυναίκα που πολλές φορές, μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της. Χωρίς στήριξη. Χωρίς πόρους. Μόνη.
Και ας ευχηθούμε. Ας παλέψουμε. Για έναν κόσμο. Δίκαιο. Χωρίς διακρίσεις. Χωρίς βία. Έναν κόσμο που όλοι θα έχουμε χώρο. Για να δημιουργήσουμε. Για να ζήσουμε.
Χρόνια πολλά Γυναίκες όλου του κόσμου. Έχετε τον σεβασμό. Και την αγάπη μας.
Υ.Γ. Στη φωτογραφία μια υπέροχη χορεύτρια. Μάνα δυο παιδιών. Αγωνίστρια της ζωής. Η Νικολέτα Καρμίρη. Που αγαπάω. Και θαυμάζω. Απέραντα.
Υ.Υ.Γ. Και μας αφιερώνω ένα τραγούδι για τη Γυναίκα. Ερμηνευμένο από μια Γυναίκα μάνα και αγωνίστρια που επίσης αγαπάω και θαυμάζω. Την μοναδική Ρίτα Αντωνοπούλου. https://youtu.be/-Nytq99gppM
