Start Media TV | Ράδιο Κέρκυρα 100,1

19 Μαρτίου 2024
11.9 C
Corfu

Πολεμώντας την Πατριαρχία, Φοβούμενες τα Χειρότερα από τους Ταλιμπάν

Διαβάστε ακόμα

The New York Times, Sept. 6, 2020

Ακολουθήστε το Start Media στο Google News! 

David Zucchino and Fatima Faizi

Fighting Patriarchy and Fearing Worse From the Taliban

KABUL, Afghanistan. A new generation of career-minded women in Afghanistan fear that all they have fought for will be swept away if the Taliban negotiate a return.

When Gaisu Yari was 6, she was engaged to the 6-year-old son of a pro-Taliban commander in eastern Afghanistan.

After she turned 18, Ms. Yari said, she escaped the forced engagement and fled to the United States with the help of American soldiers. She returned to Afghanistan five years ago with a master’s degree from Columbia University and now works as a government civil service commissioner.

But Ms. Yari, 32, fears that her prominent position — and all her achievements — could be erased if the Taliban return to power now that they have signed a deal that started the U.S. troop withdrawal.

For employed women, whose positions barely existed under Taliban rule, the possible return of the extremists is especially alarming. Thousands of Afghan women have moved into jobs and public roles in the 19 years since the American invasion toppled the Taliban and ended strictures that had confined women to their homes and brutally punished them for violations.

The peace deal envisions intra-Afghan negotiations that would return the Taliban to political power in a postwar government. The Taliban’s deputy leader has said that “the rights of women granted by Islam” would be respected. But that was the same principle cited during the Taliban’s harsh rule.

Just four of the 21 members of the Afghan government’s negotiating team are women. One female negotiator, Fawzia Koofi, survived an assassination attempt by unknown gunmen in Kabul on Aug. 14.

Ms. Yari and three other women spoke to The New York Times about their concerns. All said that even as they worry about a Taliban return, they are already struggling to navigate a patriarchal society deeply hostile to equal rights for women.

When Ms. Yari saw the first television report of the peace agreement, her thoughts flashed to her father.

The same pro-Taliban commander who had forced her father to agree to Ms. Yari’s engagement with his son then demanded Ms. Yari’s older sister as a bride, she said. When her father refused, she said, he was kidnapped in 2000 and has not been heard from since. Her father’s fate is a reminder of how far she has come, Ms. Yari said, and how common it still is for Afghan women to be treated as property.

Even in Kabul, the capital, women who do not fully cover their hair or who appear in public with a man who is not a family member are sometimes cursed or attacked by men. Child marriages are common in rural areas. Hundreds of thousands of Afghan girls do not attend school.

Ms. Yari has a prominent job: She reviews human rights and civil rights cases brought by civil service employees in the American-backed government in Kabul. It is a position that would have been inconceivable for a woman under Taliban rule, but it is no insurance against harassment or harsh judgments.

“When I was trying to escape a child marriage, I didn’t feel as much stress as I do now,” she said. “I still feel pressure at many levels. Do I wear makeup or not? Do I wear my scarf? Do I wear tight or loose clothes?”

Some of her colleagues at the civil service commission adhere to traditional views of a woman’s professional role — that she should stay in the background and defer to men, she said.

“I feel like I’m always introduced as an angry woman who came from the West and is trying to implement feminism in a way that is not possible here,” she said. “People get upset with me, but I don’t care.”

After she returned to Afghanistan in 2015 with a master’s degree, Ms. Yari said she feared retribution from the commander. She said she stayed off social media and refused media interviews until she learned that the two men had been killed by a rival faction.

Now she speaks openly of her journey from arranged child marriage to professional woman. “I’m a survivor,” she said.

“I came a long way to get where I am right now. I refuse to go back.”

The New York Times, Sept. 6, 2020

D. Zucchino and F. Faizi (Μετ.: Κ. Βέργος)

Πολεμώντας την Πατριαρχία, Φοβούμενες τα Χειρότερα από τους Ταλιμπάν

ΚΑΜΠΟΥΛ, Αφγανιστάν. Μια νέα γενιά γυναικών με νοοτροπία σταδιοδρομίας στο Αφγανιστάν φοβάται ότι όλα όσα πάλεψαν θα σαρωθούν εάν οι Ταλιμπάν διαπραγματευτούν μια επιστροφή.

Όταν η Γκαισού Γιάρι ήταν 6 ετών, ήταν αρραβωνιασμένη με τον 6χρονο γιο ενός φιλο-Ταλιμπάν διοικητή στο ανατολικό Αφγανιστάν.

Αφού έγινε 18 ετών, είπε η κα Yari, διέφυγε από τον αναγκαστικό αρραβώνα και κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με τη βοήθεια Αμερικανών στρατιωτών. Επέστρεψε στο Αφγανιστάν πριν από πέντε χρόνια με μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και τώρα εργάζεται ως κυβερνητικός επίτροπος δημοσίων υπηρεσιών.

Ωστόσο, η κα Yari, 32, φοβάται ότι η εξέχουσα θέση της  και όλα τα επιτεύγματά της θα μπορούσαν να καταργηθούν εάν οι Ταλιμπάν επιστρέψουν στην εξουσία τώρα που έχουν υπογράψει μια συμφωνία που ξεκίνησε την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων.

Για τις εργαζόμενες γυναίκες, των οποίων θέσεις ελάχιστα υπήρχαν υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, η πιθανή επιστροφή των ακραίων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Χιλιάδες Αφγανές γυναίκες έχουν αναλάβει δουλειές και δημόσιους ρόλους τα 19 χρόνια από όταν η Αμερικανική εισβολή ανέτρεψε τους Ταλιμπάν και τερμάτισε περιορισμούς που έκλειναν τις γυναίκες στα σπίτια τους και τις τιμωρούσαν βάναυσα για παραβάσεις.

Η ειρηνευτική συμφωνία προβλέπει ενδο-Αφγανικές διαπραγματεύσεις που θα φέρουν πίσω τους Ταλιμπάν στην πολιτική εξουσία σε μια μεταπολεμική κυβέρνηση. Ο υπαρχηγός των Ταλιμπάν είπε ότι «τα δικαιώματα των γυναικών που παραχωρούνται από το Ισλάμ» θα γίνουν σεβαστά. Αλλά αυτή ήταν η ίδια αρχή που αναφερόταν κατά την σκληρή κυριαρχία των Ταλιμπάν.

Μόνο τέσσερα από τα 21 μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας της Αφγανικής κυβέρνησης είναι γυναίκες. Μια γυναίκα διαπραγματευτής, η Fawzia Koofi, επέζησε μιας απόπειρας δολοφονίας από άγνωστους ένοπλους στην Καμπούλ στις 14 Αυγούστου.

Η κα Yari και τρεις άλλες γυναίκες μίλησαν στην New York Times για τις ανησυχίες τους. Όλες είπαν ότι, αν και ανησυχούν για μια επιστροφή των Ταλιμπάν, αυτές ήδη αγωνίζονται για να διαχειρισθούν μια πατριαρχική κοινωνία, βαθιά εχθρική στα ίσα δικαιώματα για τις γυναίκες.

Όταν η κα Yari είδε την πρώτη τηλεοπτική αναφορά της ειρηνευτικής συμφωνίας, οι σκέψεις της πέταξαν στον πατέρα της.

Ο ίδιος φιλο-Ταλιμπάν διοικητής που είχε αναγκάσει τον πατέρα της να συμφωνήσει στον αρραβώνα της κυρίας Yari με τον γιο του, μετά ζήτησε την μεγαλύτερη αδελφή της κ. Yari ως νύφη, είπε. Όταν ο πατέρας της αρνήθηκε, είπε, αυτός απήχθη το 2000 και δεν έχει ακουστεί από τότε. Η μοίρα του πατέρα της είναι μια υπενθύμιση για το πόσο μακριά αυτή έφθασε, είπε η κα Yari, και πόσο σύνηθες αυτό ακόμη είναι για τις Αφγανές γυναίκες να αντιμετωπίζονται  ως ιδιοκτησία.

Ακόμα και στην Καμπούλ, την πρωτεύουσα, οι γυναίκες που δεν καλύπτουν πλήρως τα μαλλιά τους ή που εμφανίζονται δημόσια με έναν άνδρα που δεν είναι μέλος της οικογένειας, μερικές φορές δέχονται κατάρες ή επιθέσεις από άνδρες. Οι γάμοι παιδιών είναι συχνοί στις αγροτικές περιοχές. Εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανά κορίτσια δεν παρακολουθούν σχολείο.

Η κα Yari έχει εξέχουσα εργασία: Εξετάζει υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αστικών δικαιωμάτων εισαγόμενες από δημοσίους υπαλλήλους στην Αμερικανικής στήριξης κυβέρνηση στην Καμπούλ. Είναι μια θέση που θα ήταν αδιανόητη για μια γυναίκα υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, αλλά αυτό δεν είναι καμία ασφάλεια έναντι παρενοχλήσεων ή σκληρών αποφάσεων.

«Όταν προσπαθούσα να δραπετεύσω από έναν παιδικό γάμο, δεν ένιωσα τόσο άγχος όσο νιώθω τώρα», είπε. «Ακόμα αισθάνομαι πίεση σε πολλά επίπεδα. Φοράω άραγε μακιγιάζ ή όχι; Φοράω το μαντήλι μου; Φοράω σφιχτά ή χαλαρά ρούχα; ”

Μερικοί από τους συναδέλφους της στην επιτροπή δημοσίων υπηρεσιών προσκολλούνται σε παραδοσιακές απόψεις για τον επαγγελματικό ρόλο μιας γυναίκας – ότι πρέπει να παραμένει στο παρασκήνιο και να υποτάσσεται στους άνδρες, είπε.

«Νιώθω σαν πάντα να με συστήνουν ως μια θυμωμένη γυναίκα που ήρθε από τη Δύση και προσπαθεί να εφαρμόσει τον φεμινισμό με έναν τρόπο που δεν είναι εφικτός εδώ», είπε. “Οι άνθρωποι ενοχλούνται με εμένα, αλλά δεν με νοιάζει.”

Αφού επέστρεψε στο Αφγανιστάν το 2015 με μεταπτυχιακό τίτλο, η κα Yari είπε ότι φοβόταν την τιμωρία από τον διοικητή. Είπε ότι έμεινε μακριά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αρνήθηκε τις μιντιακές συνεντεύξεις έως ότου έμαθε ότι οι δύο άνδρες είχαν σκοτωθεί από μια αντίπαλη φατρία.

Τώρα μιλά ανοιχτά για το ταξίδι της από τον κανονισμένο παιδικό γάμο στην επαγγελματία γυναίκα.«Είμαι μια επιζήσασα», είπε.

«Διέσχισα μακρύ δρόμο για να φτάσω εκεί που είμαι ακριβώς τώρα. Αρνούμαι να πάω πίσω.”

- Advertisement -spot_img

Τελευταία Νέα

Ακρίβεια: Ο πληθωρισμός «χτυπά» και τα γλυκά – Αυξήσεις έως και 50% μέσα σε ενάμιση χρόνο

«Πικρή» γεύση αφήνουν στους καταναλωτές τα αγαπημένα τους σνακ, που κοστίζουν ολοένα και ακριβότερα τους τελευταίους μήνες. Η σοκολάτα (ακολουθώντας...
- Advertisement -spot_img

Περισσότερες ειδήσεις σαν και αυτές

- Advertisement -spot_img