Start Media TV | Ράδιο Κέρκυρα 100,1

19 Μαρτίου 2024
12.9 C
Corfu

Σε ποια πλευρά της ιστορίας βρίσκεστε, κύριε Μπορέλ;

Διαβάστε ακόμα

Ahval, 9 Aug 2020

Ακολουθήστε το Start Media στο Google News! 

Yavuz Baydar (Turkish journalist in exile)

(Μετάφραση: Κ. Βέργος)

Which side of history are you on, Mr. Borrell?

As the crisis in the eastern Mediterranean continues to escalate with the Turkish government in the lead, a most baffling part is being played by Mr Josep Borrell, High Representative of the European Union.

An appointed top figure of the EU’s rather blurred foreign policy, Borrell has lately displayed a pattern of behaviour which a growing number of observers have started to question. On behalf of whose interests does he exercise his duties regarding the East Med crisis; the EU’s or Turkish President Recep Tayyip Erdoğan’s?

The latest escalation was triggered by Ankara’s strong reaction to what it sees as “the so-called agreement” between Greece and Egypt delimiting exclusive economic zones, apparently based on the Treaty of the Law of Sea.

Perceiving the move as an act to override and invalidate the agreement signed in November between Turkey and Libya’s Government of National Accord (GNA), Erdoğan on Friday announced that he was pulling out of his promises that he had made to German Chancellor Angela Merkel on a moratorium, and Turkey would immediately resume its drilling activities around some Greek islands off the coasts of Turkey and Cyprus.

His words were rapidly followed by the reports that a large Turkish naval fleet had set off towards the area of growing tension.

On one level, the conflict is between two NATO allies, but on another one it is objectively about EU territory and its borders.

Turkey may have been keen on questioning some sea demarcation lines, but because it is not an EU member the dispute is not an intra-EU matter. Rather, it is one that should normally be considered as whether the borders of two EU members are under open threat or not.

On another level, it is apparent that Erdoğan’s Turkey – energy-dependent and in deepening economic crisis – has stepped up its activities for access to fossil fuel sources. Its pro-active engagement in Libya should be seen primarily in this context.

But here the main question is Turkey’s highly assertive “militarised” means to achieve its objectives, an approach that side-lines diplomacy.

Regarding the Turkish official attitude as a blend of thuggish behaviour, blended with an adventurism that involves thousands of jihadist mercenaries recruited by Ankara and sent to Libya, France – a powerful member of the EU – seems determined to block Ankara’s efforts to get foothold in Libya.

So, where is Mr Borrell in all this? Normally, as the EU’s top diplomat, he should have coordinated all the efforts in the name of its common security interests. But, as I say – normally. Not much is normal these days with the EU’s wobbly approach to Libya crisis, which has for some time emboldened Erdoğan and his team to advance an agenda which sooner or later will challenge the EU, as well as the delicate balances in the region once more towards to the advantage of jihadist circles and the Muslim Brotherhood.

In order to reach its goal to have access to parts of Libya, Erdoğan acts – from his vantage point – correctly. He knows it is only possible if he can drive a deep, paralysing wedge between the EU member states. This is – objectively speaking – what is now happening between Ankara and Rome (discreetly) and between Turkey and Malta (openly).

Borrell met Mevlut Çavusoğlu, Turkey’s Foreign Minister, in Malta on Thursday. The meetings in the Maltese capital had eminent guests such as GNA representatives. Few reports emerged out of Cavuşoğlu’s meeting with his Maltese counterpart, but the persistent rumours suggest Turkey may be seeking the assistance of Malta in case it launches a deeper military operation on Libyan soil.

Borrell watched silently when Malta declared that it officially withdraws from the EU’s “Operation Irini”, agreed and put in place by the EU member states to control the illegal arms trafficking to Libya, and – mind you – promoted by Borrell himself. This episode was, to put it mildly, a scandal.

Ahval, 9 Aug 2020

Yavuz Baydar (Εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος)

(Μετάφραση.: Κ. Βέργος)

Σε ποια πλευρά της ιστορίας βρίσκεστε, κύριε Μπορέλ;

Καθώς η κρίση στην ανατολική Μεσόγειο συνεχίζει να κλιμακώνεται με την Τουρκική κυβέρνηση προεξάρχουσα, ένας πολύ συγκεχυμένος ρόλος διαδραματίζεται από τον κ. Josep Borrell, Ύπατο Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως διορισμένο κορυφαίο πρόσωπο της μάλλον θολής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, ο Μπορέλ πρόσφατα έδειξε ένα μοτίβο συμπεριφοράς το οποίο ένας ολοένα και πιο μεγάλος αριθμός παρατηρητών έχει αρχίσει να θέτει υπό αμφισβήτηση. Εκ μέρους ποιών συμφερόντων ασκεί τα καθήκοντά του σχετικά με την κρίση της ανατολικής Μεσογείου – της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;

Η τελευταία κλιμάκωση πυροδοτήθηκε από την έντονη αντίδραση της Άγκυρας σε αυτό που θεωρεί ως «την λεγόμενη συμφωνία» μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου οριοθετούσα αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, προφανώς βασισμένη στη Συνθήκη του Δικαίου της Θάλασσας.

Θεωρώντας την κίνηση ως μια πράξη που παρακάμπτει και ακυρώνει την συμφωνία που υπογράφτηκε τον Νοέμβριο μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης (GNA), ο Ερντογάν την Παρασκευή ανακοίνωσε ότι αποσύρει τις υποσχέσεις του που είχε κάνει στη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ για ένα μορατόριουμ, και ότι η Τουρκία θα επαναλάβει αμέσως τις δραστηριότητες γεώτρησης γύρω από ορισμένα Ελληνικά νησιά στα ανοικτά των ακτών της Τουρκίας και της Κύπρου.

Τα λόγια του γρήγορα ακολουθήθηκαν από τις αναφορές ότι ένας μεγάλος Τουρκικός ναυτικός στόλος είχε ξεκινήσει προς την περιοχή της αυξανόμενης έντασης.

Σε ένα επίπεδο, η σύγκρουση είναι μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ, αλλά σε ένα άλλο αντικειμενικά αφορά το έδαφος της ΕΕ και τα σύνορά της.

Η Τουρκία μπορεί να κλίνει σφόδρα στο να αμφισβητεί ορισμένες θαλάσσιες γραμμές οριοθέτησης, αλλά επειδή δεν είναι μέλος της ΕΕ, η διαφορά δεν είναι ζήτημα εντός της ΕΕ. Μάλλον, είναι ένα ζήτημα που πρέπει κανονικά να εξεταστεί ως προς το εάν τα σύνορα δύο μελών της ΕΕ τελούν υπό ανοιχτή απειλή ή όχι.

Σε ένα άλλο επίπεδο, είναι προφανές ότι η Τουρκία του Ερντογάν – ενεργειακά εξαρτώμενη και σε βαθειά οικονομική κρίση – έχει εντείνει τις δραστηριότητές της για πρόσβαση σε πηγές ορυκτών καυσίμων. Η ενεργός εμπλοκή της στη Λιβύη πρέπει να εξεταστεί πρωτίστως σε αυτό το πλαίσιο.

Αλλά εδώ το βασικό ερώτημα είναι το εξαιρετικά επιθετικό «στρατιωτικοποιημένο» μέσο της Τουρκίας για να επιτύχει τους στόχους της – προσέγγιση που περιθωριοποιεί την διπλωματία.

Όσον αφορά την Τουρκική επίσημη στάση ως μίγμα γκανγκστερικής συμπεριφοράς, αναμεμιγμένο με ένα τυχοδιωκτισμό που περιλαμβάνει χιλιάδες τζιχαντιστές μισθοφόρους στρατολογημένους από την Άγκυρα και σταλμένους στη Λιβύη, η Γαλλία – ένα ισχυρό μέλος της ΕΕ – φαίνεται αποφασισμένη να εμποδίσει τις προσπάθειες της Άγκυρας να βάλει πόδι στη Λιβύη .

Πού είναι λοιπόν ο κ. Borrell σε όλα αυτά; Κανονικά, ως ο κορυφαίος διπλωμάτης της ΕΕ, θα έπρεπε να είχε συντονίσει όλες τις προσπάθειες στο όνομα των κοινών συμφερόντων ασφαλείας της. Αλλά, όπως λέω – κανονικά. Τίποτα δεν είναι κανονικό αυτές τις μέρες με την αμφιρρέπουσα προσέγγιση της ΕΕ στην κρίση της Λιβύης, η οποία για αρκετό καιρό ενθάρρυνε τον Ερντογάν και την ομάδα του να προωθήσουν μια ατζέντα που αργά ή γρήγορα θα προκαλέσει την ΕΕ, καθώς και τις λεπτές ισορροπίες στην περιοχή ακόμη μία φορά προς όφελος των τζιχαντιστικών κύκλων και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του να έχει πρόσβαση σε τμήματα της Λιβύης, ο Ερντογάν ενεργεί – από την δική του οπτική γωνία – σωστά. Γνωρίζει ότι αυτό είναι δυνατό μόνο εάν μπορεί να οδηγήσει σε μια βαθιά, παραλυτική σφήνα μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Αυτό είναι – αντικειμενικά μιλώντας – αυτό που συμβαίνει τώρα μεταξύ Άγκυρας και Ρώμης (διακριτικά) και μεταξύ Τουρκίας και Μάλτας (ανοιχτά).

Ο Borrell συνάντησε τον Mevlut Çavusoğlu, υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, στη Μάλτα την Πέμπτη. Οι συναντήσεις στην Μαλτέζικη πρωτεύουσα είχαν επιφανείς καλεσμένους, όπως εκπροσώπους του GNA. Λίγες αναφορές προέκυψαν από τη συνάντηση του Cavuşoğlu με τον Μαλτέζο ομόλογό του, αλλά οι επίμονες φήμες δείχνουν ότι η Τουρκία μπορεί να ζητήσει την βοήθεια της Μάλτας σε περίπτωση που εξαπολύσει μια βαθύτερη στρατιωτική επιχείρηση επί Λιβυκού εδάφους.

Ο Borrell παρακολούθησε σιωπηλός όταν η Μάλτα δήλωσε ότι επίσημα αποσύρεται από την «Επιχείρηση Irini» της ΕΕ, συμφωνημένη και τεθείσα σε ισχύ από τα κράτη μέλη της ΕΕ για να ελέγξουν την παράνομη διακίνηση όπλων στη Λιβύη, και – θυμηθείτε – προωθηθείσα από τον ίδιο τον Borrell. Αυτό το επεισόδιο ήταν, για να το θέσω ήπια, ένα σκάνδαλο.

- Advertisement -spot_img

Τελευταία Νέα

Ακρίβεια: Ο πληθωρισμός «χτυπά» και τα γλυκά – Αυξήσεις έως και 50% μέσα σε ενάμιση χρόνο

«Πικρή» γεύση αφήνουν στους καταναλωτές τα αγαπημένα τους σνακ, που κοστίζουν ολοένα και ακριβότερα τους τελευταίους μήνες. Η σοκολάτα (ακολουθώντας...
- Advertisement -spot_img

Περισσότερες ειδήσεις σαν και αυτές

- Advertisement -spot_img