Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Η περίοδος που έρχεται θα έχει στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά και της κοινωνικής αντίδρασης, το σχέδιο νόμου που φέρει τον παρελκυστικό τίτλο «Απλοποίηση της εργατικής νομοθεσίας». Πρόκειται για νομοθέτημα που ακυρώνει και τυπικά πλέον όλες τις εργατικές κατακτήσεις για την προστασία της εργασίας από τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες με πρώτο και καλύτερο το οκτάωρο εργασίας, αλλά και τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την προστασία από τις αυθαίρετες απολύσεις και την υποχρέωση του εργοδότη για αποζημίωση του απολυμένου.
Παράλληλα το νομοσχέδιο αυτό, σύμφωνα με τα όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής, ορίζεται ως «προαπαιτούμενο» για την εκταμίευση των πόρων από το ταμείο ανάκαμψης (για να κλείσει και η αξιολόγηση του Μαΐου), φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο τις απαιτήσεις του δεύτερου μνημονίου και τον μνημονιακό νόμο 4172/2013 και τα διαχρονικά αιτήματα του Σ.Ε.Β εδώ και τριάντα περίπου χρόνια.
Συγχρόνως, τη μετατροπή του οκτάωρου σε δεκάωρο και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας αντί των συλλογικών έρχεται να συμπληρώσει η απελευθέρωση των απολύσεων, καθώς στις καταχρηστικές απολύσεις που θα κρίνονται στα δικαστήρια, η δικαίωση του εργαζόμενου δεν θα συνεπάγεται υποχρέωση επαναπρόσληψης , αλλά απλώς «αποζημίωση μερικών επιπλέον μισθών» και όχι του συνόλου των οφειλομένων στον εργαζόμενο.
Τέλος θεσπίζεται «ιδιώνυμο» σε περιπτώσεις που απεργοί στραβοκοιτάξουν ή μιλήσουν απότομα σε απεργοσπάστες συναδέλφους τους και θα αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης.
Δυστυχώς όλα αυτά μας θυμίζουν το Νομοθετικό Διάταγμα (Νομ. Διατ.) 515 της Χούντας που στις 22 Απριλίου 1970 δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ που επιτρέπει σε επιχειρήσεις να απασχολούν το προσωπικό τους μέχρι και τρεις ώρες πέραν του οκταώρου, αρκεί να επικαλούνται «επείγουσα εργασία», ή «εξαιρετική σώρευση εργασιών», ή «εξαιρετικώς επείγουσα ανάγκη εξυπηρετήσεως του κοινού», ή «προπαρασκευαστικές εργασίες, κ.λπ
Αυτό επεκτείνεται και τον Δεκέμβριο του 1973, επί κυριαρχίας του «αόρατου δικτάτορα» Δημ. Ιωαννίδη και εικονικής πρωθυπουργίας Ανδρουτσόπουλου, το Ν.Δ. 264 θα επεκτείνει τις διατάξεις του Ν.Δ. 515 σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Προηγουμένως τον Μάιο του 1969, με το άρθρο 16 τουΝομ. Διατ. 186, η «εθνοσωτήριος» είχε αποσπάσει από τους «κοινωνικούς εταίρους» και είχε εκχωρήσει στην κυβερνητική εξουσία την αρμοδιότητα καθορισμού των κατώτατων (βασικών) μισθών και ημερομισθίων.
Σταθερή λοιπόν στις εμπνεύσεις της η Νέα Δημοκρατία και στις υποχρεώσεις της απέναντι στον ΣΕΒ και σταθερή η προσήλωσή της στην αποτυχημένη και διαπιστωμένα εδώ και χρόνια λανθασμένη επιλογή της μείωσης του εργατικού κόστους και της απαγόρευσης της απεργίας ως συντελεστών της οικονομικής εξυγίανσης των επιχειρήσεων. Σταθερά και μονότονα επίμονη στις νεοφιλελεύθερες συνταγές και στις πολιτικές λιτότητας για τους πολλούς.
Το νομοσχέδιο αυτό , αν φτάσει να γίνει νόμος του κράτους, δεσμευόμαστε ότι θα είναι από τα πρώτα που θα καταργήσουμε.
Σήμερα απαιτείται πλήρης προστασία της εργασίας
- με ισχυρό σύστημα Συλλογικών Διαπραγματεύσεων
- Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 750 ευρώ
- Μείωση εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στο 35ωρο χωρίς μείωση μισθών μετά από μελέτη επιπτώσεων ανά κλάδο και με εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών
- Στήριξη των ίσων δικαιωμάτων στους μισθούς και την εργασιακή εξέλιξη των γυναικών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ αυτό το σχέδιο νόμου είναι casusbelli όσο τίποτε άλλο, γιατί χτυπάει την καρδιά της εργασίας στην σύγκρουσή της με το κεφάλαιο και την εργοδοσία και είναι βέβαιο ότι θα βρει αντίθετο και το σύνολο της κοινωνίας και των εργαζομένων.
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
