Η 8η Μαρτίου, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, φέτος είναι αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο, με γενναιότητα και αυταπάρνηση.

Στη Μαρία Καρυστιανού, στη Μαρία Θεοδωρή και σε όλες τις μανάδες, κόρες, συντρόφους και συγγενείς των θυμάτων και στις επιζήσασες του εγκλήματος των Τεμπών, που σηκώνουν στους ώμους τους το χρέος της χώρας για Δικαιοσύνη, αλήθεια και διαφάνεια και παλεύουν με αξιοπρέπεια και δύναμη ψυχής για το Κράτος Δικαίου.

Σε εκείνες που μάχονται σήμερα στους δρόμους της διεκδίκησης για τη δημόσια παιδεία, για το δικαίωμα στην ισότιμη πρόσβαση στη γνώση για εκείνες, για τα παιδιά τους και για τις μελλοντικές γενιές. Που δεν έσκυψαν το κεφάλι στην Συνταγματική εκτροπή και επιμένουν γενναία να εναντιώνονται στην μετατροπή της εκπαίδευσης σε εμπόρευμα.

Στις γυναίκες της Παλαιστίνης που υφίστανται ακραία, απάνθρωπη βία, που αγωνιούν και μάχονται για εκείνες και τα παιδιά τους και αγωνίζονται για ειρήνη και για θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Στις γυναίκες της εργασίας, της αγροτιάς και του μόχθου που δίνουν καθημερινό αγώνα αξιοπρέπειας, φροντίζοντας οικογένειες, αναθρέφοντας τη νέα γενιά, προσφέροντας από το υστέρημά τους στους δικούς τους ανθρώπους.

Στις γυναίκες θύματα έμφυλης βίας που ακόμη δεν καταφέραμε ως κοινωνία να προστατέψουμε και να θωρακίσουμε και στις γυναίκες θύματα της ακραίας φτώχειας που αγωνίζονται για όσα εμείς θεωρούμε αυτονόητα.

Στις μανάδες, τις γιαγιάδες, τις κόρες και τις συντρόφους μας που αγωνίζονται καθημερινά να ανταποκριθούν στον πολύπλευρο ρόλο τους στην σύγχρονη κοινωνία, έναντια σε στερεότυπα καλά ριζωμένα, ενάντια σε ανισότητες και διακρίσεις.

Αφιερωμένη σε όλες αυτές τις γυναίκες της ζωής μας και της κοινωνίας, η σημερινή Ημέρα της Γυναίκας ως μικρή υπενθύμιση ότι η μάχη για μια καλύτερη κοινωνία δεν έχει τελειώσει ακόμη. Ο αγώνας συνεχίζεται και αποτελεί καθημερινή υποχρέωση και καθήκον όλων μας.