Τα Κερκυραϊκά βάγια, είναι μία σταυροειδής πλέξη τρυφερού φύλλου φοινικιάς, στην οποία προσαρμόζουν μικρά κλαδιά από ελιά, δεντρολίβανο και φασκόμηλο.
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Παραδοσιακά, αυτή την ημέρα όλοι οι ναοί είναι στολισμένοι με φυτά όπως βάγια, δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. Μετά την τέλεση της λειτουργίας, αυτά τα κλαδιά μοιράζονται στους πιστούς. Αν και είναι ακόμα σαρακοστή και μέρες νηστείας, η εκκλησία αυτή την Κυριακή επιτρέπει την κατανάλωση ψαριού.
Στην Κέρκυρα την ημέρα των Βαΐων γίνεται μεγάλη και λαμπρή λιτανεία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα σε ανάμνηση του θαύματος σωτηρίας του νησιού από την φοβερή επιδημία της πανώλης (πανούκλας) κατά τα τέλη του 1629 με αρχές του 1630.
Στην λιτανεία αυτή, που είναι η μεγαλύτερη από τις τέσσερις που γίνονται σε ετήσια βάση.
Οι μουσικοί τοποθετούν πάνω στα κράνη τους, Βάγια ,για τη συμμετοχή τους στη μεγάλη λιτανεία του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα, που γίνεται στην πόλη της Κέρκυρας.
Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, ο λοιμός σταμάτησε, όταν ημέρα των Βαΐων, μετά από δέηση των πιστών, στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος, ένα φως, που έμοιαζε σαν λυχνάρι, ξεπρόβαλε πάνω από το καμπαναριό του Αγ. Σπυρίδωνος και έτσι έπαυσε ολοσχερώς η νόσος στο νησί. Μετά από αυτό το θαυματουργό γεγονός, καθιερώθηκε, μετά από αίτηση των συνδίκων και θεσπίσματος του Βενετού Βάϊλου Ιωάννη Πριούλη, στις 21 Ιουνίου 1630 μ.Χ., η μέρα των Βαΐων, ως ημέρα λιτάνευσης του Ιερού λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνα.
Στη λιτανεία, που διαρκεί περισσότερο από τρεις ώρες, συμμετέχουν όλος ο ιερατικός κλήρος της Κέρκυρας, οι αρχές του τόπου, σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πλήθος κόσμου, αλλά και οι 18 Φιλαρμονικές του νησιού.
Νωρίτερα στις εκκλησίες μοιράζονται, σε όλους τους πιστούς, βάγια που έχουν το σχήμα σταυρού και πλέκονται κάθε χρόνο, περίτεχνα, από τις γυναίκες των επιτροπών των εκκλησιών.
