Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που μάχονται, με τον δικό τους τρόπο, για να είμαστε εμείς ασφαλείς , σε όλους εκείνους που εργάζονται στην πρώτη γραμμή .
«Σβήνουν δυο νύχτες και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα.
Δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.
Δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,
η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου» (Κ.Παλαμάς)
Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια εορτάζουμε φέτος την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Άλλη μια φορά η Πατρίδα μας, πανηγυρίζει για δύο «Χαίρε». Το «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε ω Χαίρε Λευτεριά».
Συμβολικός και Πανηγυρικός ο χαραχτήρας, αφού ο φετινός εορτασμός της 25ης Μαρτίου 1821 συμπίπτει με την επέτειο του σημαντικότερου σταθμού της νεότερης ιστορίας μας : τα 200 χρόνια από την κήρυξη της επανάστασης και του αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας. Ο συμβολισμός μέγιστος. Τα μηνύματα του Αγώνα για τις αξίες του ελληνισμού, ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα ,ανθρώπινα δικαιώματα πιο επίκαιρα από ποτέ.
Ο τρόπος εορτασμού, λόγω της εφαρμογής των μέτρων εναντίον της εξάπλωσης του Covid-19, χωρίς τις εθιμοτυπικές εκδηλώσεις και παρελάσεις, δεν αφαιρεί ούτε ελάχιστο από το άσβεστο της φλόγας της μνήμης όλων εκείνων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία , τη δημοκρατία, για αρχές και αξίες που πάνω τους στηρίχθηκε η πορεία και η διαδρομή των Ελλήνων.
200 χρόνια πριν:
Οι Έλληνες απέδειξαν ότι η μεγαλοσύνη στους λαούς δε μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα. Ο αγώνας για την εθνική παλιγγενεσία των Ελλήνων είναι η αποθέωση του παράτολμου ηρωισμού αντίθετα προς κάθε λογική πρόβλεψη. Το ‘21 είναι ένα θαύμα, είναι το ξεκίνημα ενός αγώνα που αψήφησε τους αριθμούς.
Μπροστά στο θαύμα υποκλινόμαστε και ευγνωμονούμε, κείνους που στις 25 του Μάρτη 1821 και σ όλη την περίοδο της επανάστασης , κατέθεσαν τη ζωή τους ως ενέχυρο της λευτεριάς. Μπροστά σ αυτό το θαύμα υποκλίνονται οι χώρες της υφηλίου και φωταγωγούν εμβληματικά τους κτήρια με την ελληνική σημαία .
200 χρόνια μετά:
σ΄ αυτούς τους αθάνατους νεκρούς –ανώνυμους κι επώνυμους- γυναίκες και άνδρες-εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και με όλες τις εκδηλώσεις τιμής προσπαθούμε να αναμοχλεύσουμε την κληρονομιά μας, να συνειδητοποιήσουμε το ιερό μας χρέος. Άλλωστε ένας λαός γράφει την ιστορία του, όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του, αλλά για να δηλώσει αυτό που θέλει να είναι στο μέλλον.
Σήμερα λοιπόν, ας θυμίσουμε στον εαυτό μας και στη νέα γενιά ότι είμαστε απόγονοι-παιδιά όλων εκείνων των επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών του ΄21.
Ας φυλλομετρήσουμε την ιστορία μας …Σίγουρα θ’ αντλήσουμε πάλι δύναμη από το ηρωικό παρελθόν… Τα μεγάλα κατορθώματα καταγράφονται για να γίνονται φώτα για καινούριες αυγές, για να αναβαπτιζόμαστε «στα νάματά τους» και να στοχαζόμαστε τι είχαμε, τι χάσαμε, τι μας πρέπει. Για να μην αναγκαστούμε να ξαναζήσουμε την ιστορία που ξεχάσαμε…
Σήμερα, 200 χρόνια μετά από την Επανάσταση του ’21 η πατρίδα μας είναι ξανά αντιμέτωπη με σοβαρές παγκόσμιες και εθνικές προκλήσεις. Η πανδημία δοκιμάζει σκληρά τις αντοχές του συστήματος υγείας καθώς και της ίδιας της κοινωνίας μας. Ταυτόχρονα, οι εξ ανατολών απειλές διευρύνονται και οξύνονται καθώς το βαθύ τουρκικό κράτος ποτέ δε χώνεψε ότι ο «ραγιάς» -πρώτος στην Ευρώπη- απέκτησε την ανεξαρτησία του και σηματοδότησε την αρχή του τέλους για τον έως τότε άτρωτο οθωμανικό γίγαντα. Οι μέρες που έχουμε μπροστά μας είναι σίγουρα δύσκολες. Κι αν θέλουμε να βγούμε νικητές στη μάχη για την εθνική μας επιβίωση, πρέπει να ανατρέξουμε στη σοφία των απλών αγωνιστών του ’21, όπως ο Μακρυγιάννης: «Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ¨”; Οταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ”· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε “εμείς”. Είμαστε εις το ”εμείς” κι όχι εις το “εγώ”. Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί».
Από την άλλη, το σύνθημα της Επανάστασης «Ελευθερία η Θάνατος», στην περίπτωσή μας, δεν είναι καν δίλημμα. Προτιμούμε την ελευθερία από τον θάνατο που καραδοκεί έξω από το σπίτι μας, την ελευθερία που υπάρχει μέσα στις καρδιές μας, την ελευθερία που σέβεται τον συνάνθρωπό μας, την ελευθερία που είναι απαραίτητη προϋπόθεση μέσα σε συνθήκες δημοκρατίας.
Ας διδαχθούμε από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» του Μεσολογγίου. Σήμερα, είμαστε «πολιορκημένοι», αλλά ταυτόχρονα πολίτες ενός ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους. Οι έκτακτες συνθήκες δεν θα κρατήσουν για πάντα.
Η χαρμόσυνη είδηση, ο «Ευαγγελισμός», θα έρθει, αρκεί όλοι να δείξουμε υπομονή, εμπιστοσύνη στην επιστημονική κοινότητα , κοινωνική αλληλεγγύη και ατομική ευθύνη. Κι όπως προτρέπει και ο μεγάλος μας Ν. Καζαντζάκης, να αγαπάμε την ευθύνη. Να λέμε: «Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω».
Υπενθυμίζουμε δε, ότι τα Επτάνησα και οι επτανήσιοι είχαν τη δική τους σημαντική συμβολή στον αγώνα ποικιλοτρόπως. Παράλληλα στο πλαίσιο «διάσωσης της μνήμης» , καταγράφουμε τις εξαιρετικές προσπάθειες για τη συλλογή του Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών αλλά και των προγενέστερων που αναζήτησαν και διέσωσαν «τα χαρτιά του Μεγάλου Αγώνα». Ξεπερνώντας δε την «ιστοριογραφική σιωπή», έχουμε χρέος αφενός να ολοκληρώσουμε την καταγραφή των απανταχού στην Ελλάδα Ιονίων που έλαβαν μέρος στην επανάσταση, αφετέρου να τιμηθούν εκτός από την εμβληματική μορφή του Ιωάννη Καποδίστρια και άλλες προσωπικότητες (επιφανείς και αφανείς) των Ιονίων που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη επανάσταση του 1821. Επαναλαμβάνομε δε την αναγκαιότητα να ενταχθεί στα σχολεία μάθημα της Τοπικής μας Ιόνιας Ιστορίας, η μελέτη της οποίας συμβάλλει στην ορθότερη αντίληψη του παρελθόντος αλλά παράλληλα βελτιώνει το σύγχρονο βηματισμό μας.
Κλείνοντας, ας το πούμε κι εμείς μαζί με τον γέρο του Μωριά κι ας το πιστέψουμε… «Σε μας μένει να ισιάξουμε και να στολίσουμε τον τόπο με θεμέλια της πολιτείας, την ομόνοιαν, τη θρησκεία και την φρόνιμον ελευθερίαν» και ας το φωνάξουμε για να το ακούσουμε μαζί με τον Αδαμάντιο Κοραή το «Δράξασθε παιδείας…»
«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» κι η χώρα που τη γέννησε και την ανέστησε οφείλει να τη διαφυλάξει αιώνια. Η ψυχή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη πλανιέται ολοζώντανα ανάμεσα μας ψιθυρίζοντας: «…και μην ξεχνάς γιε μου πως εμείς ξοφλήσαμε πια. Ως εδώ ήταν. Τώρα η πολύπαθη Ρωμιοσύνη στηρίζει την ύπαρξη της στη λεβεντιά σας.»
Τιμή και δόξα στην αδούλωτη Ελληνική ψυχή!
Τιμή και δόξα στους αθάνατους νεκρούς του 1821!
Η γαλανόλευκη ας κυματίσει στις ψυχές και στα μπαλκόνια μας!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΔΗΜΟΥ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΕΣ , ΤΟΥΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!
