Άρθρο του Στέφανου Σωτ. Γκίκα*
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ακολουθεί μία συγκεκριμένη πορεία στην εξωτερική πολιτική. Είναι ενεργό μέλος διεθνών Οργανισμών και συμμαχιών, επενδύει στις διμερείς, τριμερείς και πολυμερείς σχέσεις και έχει πάντα ως πυξίδα το Διεθνές Δίκαιο. Δεν έχει αναθεωρητικές βλέψεις, αλλά ούτε όμως διαπραγματεύεται Εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Επιθυμεί την ειρήνη και την σταθερότητα, παλεύει γι’ αυτήν, χωρίς να είναι «δεδομένη»…
Η γειτονική Τουρκία, ιδίως το τελευταίο χρονικό διάστημα, ακολουθεί μία άκρως επιθετική και διεκδικητική εξωτερική πολιτική, ανοίγοντας πολλά μέτωπα και επιδιώκοντας να σύρει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να θέσει υπό συζήτηση τις παράλογες απαιτήσεις της, οι οποίες σαφώς και αντιβαίνουν προς το Διεθνές Δίκαιο. Αυτονόητα η Ελληνική πλευρά δεν αποδέχεται καμία τέτοια συζήτηση, αφού η μόνη διαφορά με την Τουρκία που αναγνωρίζουμε, είναι η εκκρεμότητα του καθορισμού της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Η Τουρκία την παρούσα περίοδο έχει εμπλακεί ενεργά στον πόλεμο της Συρίας και της Λιβύης υπό τον μανδύα της καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας, ενώ παράλληλα εκδίδει συχνά NAVTEX για την πραγματοποίηση ερευνητικού έργου εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, την οποία και ευθέως αμφισβητεί.
Την ίδια ώρα οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου και των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Εκτός της ποσοτικής, παρατηρείται και ποιοτική αύξηση των προκλήσεων, όπως για παράδειγμα το περιστατικό της 31ης Ιανουαρίου, όπου το τουρκικό ερευνητικό πλοίο OrucReisγια ορισμένες ώρες έπλεε σε περιοχή εντός της Ελληνικής ΑΟΖ.
Πρόκειται ωστόσο για μεμονωμένη πράξη ή θα ακολουθήσουν και άλλες ανάλογες προκλήσεις; ΤοOrucReis ήταν άραγε μία «δοκιμή»της Άγκυρας στο κατά πόσο εννοούμε τις ανακοινωθείσες κόκκινες γραμμές μας;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να επιδείξει ψυχραιμία, εφευρετικότητα και αποφασιστικότητα. Και οι κόκκινες γραμμές θα πρέπει να παραμένουν κόκκινες. Η στρατιωτική αντίδρασή μας στο συγκεκριμένο συμβάν ήταν η ενδεδειγμένη και αν υπήρχε κλιμάκωση από την άλλη πλευρά, υπήρχε η ανάλογη ετοιμότητα…
Παρατηρώντας τα ανοιχτά εξωτερικά μέτωπα της Τουρκίας, σε Συρία, Λιβύη και Κύπρο, διαπιστώνει κανείς ότι ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία προβληματίζονται έντονα. Οι κινήσεις της Άγκυρας μάλλον την έχουν απομονώσει διπλωματικά και αρχίζει πια να αντιλαμβάνεται ότι τα οφέλη δεν είναι αυτά που προσδοκούσε, αντιθέτως…
Αρχίζει επίσης να μεταβάλλεται υπέρ της Ελλάδος η στάση των ΗΠΑ και λόγω της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον και λόγω της κύρωσης της Συμφωνίας Ελλάδας-ΗΠΑ για την διευρυμένη αμυντική συνεργασία.
Συμπερασματικά, με την επιθετική της συμπεριφορά και με τα μέτωπα που έχει ανοίξει η Τουρκία, εξελίσσεται σε διπλωματικά «απομονωμένο παίχτη» στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα, με την εσωτερική πίεση να αυξάνεται και με μια οικονομία ιδιαίτερα εύθραυστη. Συνεπώς δεν αποκλείεται να προσπαθήσει να εξάγει την κρίση δυτικότερα… Και το Αιγαίο είναι μία επιλογή που διαχρονικά υπηρετούσε τους σκοπούς της Άγκυρας για παραγωγή τετελεσμένων…
Η ενδυνάμωση των συμμαχιών μας και η άμεση ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων θα είναι η καλύτερη απάντηση…
*Βουλευτής Κερκύρας (ΝΔ), πρ. Εκπρόσωπος Τύπου ΥΠΕΘΑ
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»στις 4/2/2020
