Το Σάββατο 12/09 , το 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή έκανε στάση και στην Κέρκυρα, πριν συνεχίσει το ταξίδι του σε όλη την Ελλάδα. Από νωρίς το πρωί, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ βρέθηκαν στο θέατρο Ρένα Βλαχοπούλου, στο Μον Ρεπό, για να ετοιμάσουν τον χώρο για τις απογευματινές εκδηλώσεις.
Ακολουθήστε το Start Media στο Google News!
Παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα με γνώμονα την προστασία όσων συμμετείχαν και παρακολούθησαν, το Φεστιβάλ αποτέλεσε και φέτος το πρώτο αγωνιστικό ραντεβού της χρονιάς. Στην είσοδο του φεστιβάλ έγινε θερμομέτρηση, ενώ οι επισκέπτες παρακολούθησαν καθιστοί, με αποστάσεις και μάσκες το πρόγραμμα.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με χαιρετισμό , από την Μαριλένα Σαϊτά, γραμματέα του Τομεακού Συμβουλίου Κέρκυρας της ΚΝΕ, ενώ η κεντρική ομιλία έγινε από τον Γιάννη Γκιόκα , μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Σημαντικές και επίκαιρες ήταν οι τοποθετήσεις από τις Νίκη Διαμαντοπούλου, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ, Ρούλα Καρδάμη, μέλος της Ένωσης Γονέων στην Κέρκυρα και Λαμπρινή Σαπρίκη, πρόεδρο του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου ΤΞΓΜΔ για το άνοιγμα σχολείων και πανεπιστημίων.
Το Χοροθέατρο ΠΑΜΕ, τμήμα της πολιτιστικής ομάδας του ΠΑΜΕ στην Κέρκυρα εντυπωσίασε με την παράσταση «Moving in the distance».Με επιλογές από το πολιτικό τραγούδι και μια όμορφη συναυλία, έκλεισαν την εκδήλωση οι μουσικοί Ντέμης Καββαδίας, Μαρία Υφαντή, Χάρης Κουρής και Δημήτρης Νικομάνης.
Το ραντεβού ανανεώθηκε για το πρωί της Τετάρτης, 16 Σεπτέμβρη στην εθελοντική αιμοδοσία που θα πραγματοποιήθει από τις 10 στη Πόρτα Ριάλα, στον πεζόδρομο. Η ΚΝΕ ανταποκρίνεται στην έκκληση των νοσοκομειακών γιατρών για άμεση ανάγκη αιμοδοσίας, παίρνοντας την πρωτοβουλία διοργάνωσης αιμοδοσιών σε όλη την Ελλάδα, στο πλαίσιο του 46ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή». Καλούμε τη νεολαία της Κέρκυρας να συμμετέχει μαζικά.
(αποσπάσματα από την ομιλία)
Όπως ανέφερε στην ομιλία του, ο Γιάννης Γκιόκας «Το φετινό Φεστιβάλ στέλνει ένα αγωνιστικό μήνυμα αισιοδοξίας ότι ο λαός , παρά τις δύσκολες, σύνθετες και πρωτόγνωρες συνθήκες, μπορεί να σταθεί όρθιος και δυνατός. Κι αυτό μπορεί να το πετύχει αν δει την ουσία αυτών των εξελίξεων, αν αναζητήσει τις πραγματικές αιτίες και κυρίως αν εμπιστευτεί το ΚΚΕ για το ποια είναι η διέξοδος από τα σημερινά αδιέξοδα. (…)
Τη σημερινή πραγματικότητα για τον ελληνικό λαό, αλλά και για τους άλλους λαούς, την καθορίζουν διάφοροι κρίσιμοι παράγοντες.
- Η πορεία και το φούντωμα της πανδημίας στη χώρα μας και διεθνώς, η τραγική κατάσταση στα δημόσια συστήματα υγείας, οι συνέπειες της πανδημίας στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
- Το ξέσπασμα, η εξέλιξη και το βάθος της νέας οικονομικής κρίσης.
- Και η περαιτέρω όξυνση των ανταγωνισμών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μέσα στους οποίους εντάσσονται κι οι αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας – Τουρκίας, η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας, η απειλή ενός θερμού επεισοδίου ή ακόμη κι ενός γενικευμένου πολέμου.
Ωστόσο, οι παραπάνω παράγοντες, παρά τη σχετική τους αυτοτέλεια, δεν είναι ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλον, ούτε πολύ περισσότερο “συνέπεσαν” συγκυριακά, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα που κάνουν λόγο για μια τριπλή κρίση (οικονομική, υγειονομική, εθνική), λες και αυτή έπεσε από τον ουρανό ή προέκυψε από το κακό το ριζικό μας (…)
Στην πραγματικότητα πρόκειται για εκφάνσεις της ίδιας πολιτικής που στον πυρήνα της έχει τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα, θυσιάζοντας την ίδια στιγμή τις λαϊκές ανάγκες.
Πρόκειται σε τελική ανάλυση για τα αδιέξοδα, τη βαρβαρότητα, τη σήψη του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που καλούνται να τα πληρώσουν οι λαοί με περισσότερη εκμετάλλευση, φτώχεια, ανεργία, ακόμη και με το αίμα τους, σε περιπτώσεις πολεμικών εμπλοκών.
Είναι αυτό που πολύ εύστοχα αποτυπώθηκε, με αφορμή την πανδημία, στο σύνθημα “ο καπιταλισμός είναι ο πραγματικός ιός”!»
Αναφερόμενος στην πανδημία επισήμανε ότι οι ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής για την κατάσταση, αποτυπώνονται ανάγλυφα στο άγχος για το άνοιγμα των σχολείων, στην καθημερινότητα στα νοσοκομεία, συγκεκριμένα: «Και εδώ στην Κέρκυρα η χρονιά ξεκινά με την γνωστή τραγική κατάσταση στις υποδομές. Κτήρια ακατάλληλα και επικίνδυνα, νοικιασμένα κτήρια που ήταν παλιά αποθήκες ή ξενοδοχεία. Υπάρχουν τμήματα μέσα στο κέντρο της πόλης με 27 μαθητές, νηπιαγωγεία με 28, ενώ πάνω από 130 νήπια και προνήπια δε θα πάνε σχολείο τη Δευτέρα καθώς η υλοποίηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής θα καθυστερήσει για τουλάχιστον ένα μήνα ακόμη, τρία χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή της (…)
Οι συμβασιούχες καθαρίστριες θα πάνε στα σχολεία για πρώτη φορά τη Δευτέρα στις περισσότερες των περιπτώσεων, ενώ ακόμη και με τις προσλήψεις που έγιναν δεν αντιστοιχεί ούτε μία καθαρίστρια ανά σχολείο. Καμία πρόβλεψη δεν υπήρχε ούτε στην Κέρκυρα για εξεύρεση νέων χώρων για να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά αίθουσα αλλά ούτε για την πρόσληψη περισσότερων εκπαιδευτικών.(…)
Η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας είναι πάνω από οριακή και στην Κέρκυρα. Το Γενικό Νοσοκομείο, οι ΤΟΜΥ και τα 3 ΚΥ έχουν μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό. Στο ΓΝΚ οι ελλείψεις σε προσωπικό με βάση το οργανόγραμμα φτάνουν περίπου στο 50%. Οι επικουρικοί που προσλήφθηκαν με αφορμή τον covid-19 δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τα κενά από τις αποχωρήσεις και τις συνταξιοδοτήσεις. Για να στελεχωθούν οι μονάδες ελέγχου για τον κορονοϊο στις πύλες εισόδου, προχωράνε σε μπαλώματα και μετακινούν υγειονομικό προσωπικό από άλλες δομές οξύνοντας ακόμη περισσότερο το πρόβλημα.»
Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε κατακτήσεις που είχαν οι σοσιαλιστικές χώρες στον τομέα της Υγείας τονίζοντας πως «Είναι η απόδειξη ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, ότι μπορούμε να ζήσουμε μα βάση τις σύγχρονες ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής και γι αυτό αξίζει κάθε θυσία.»
«Καθημερινά αποκαλύπτεται ότι η πανδημία δεν ήταν η αιτία, αλλά ο καταλύτης για το ξέσπασμα μιας νέας βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμια διάσταση» ‘όπως είπε , δίνοντας παραδείγματα και από την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας και τι σημαίνει αυτή για τον λαό «Ένα χαρακτηριστικό δείγμα για πως στήνεται το τουριστικό θαύμα, είναι το τι παίρνει ο λαός της Κέρκυρας με την επένδυση στην Κασσιόπη όπου ο φυσικός πλούτος καταστρέφεται προκειμένου να χτιστούν τα κέντρα πολυτελείας για λίγους κι εκλεκτούς. Κι αυτό το έγκλημα στην Κασσιόπη έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, τη ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Απέναντι σε όλους αυτούς η απάντηση είναι να δυναμώσουμε τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, τους συλλόγους γονέων για να σπάσει ο φόβος, η εργοδοτική τρομοκρατία, η μοιρολατρία.»
«Ο καθημερινός αγώνας για την υγεία, το μεροκάματο, την επιβίωση δεν πρέπει να αφήσει σε δεύτερη μοίρα την ετοιμότητα και την επαγρύπνηση για τις πολύ σοβαρές κι επικίνδυνες εξελίξεις που διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή.», όπως αναφέρει στην ομιλία του για τις πρόσφατες συμφωνίες «πρόκειται για προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε αστικές τάξεις, ιμπεριαλιστικές συμμαχίες κι ενεργειακούς κολοσσούς που αλλάζουν εύκολα με αναδιάταξη δυνάμεων και συμφερόντων, με την όξυνση του ανταγωνισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, παρά κάποιες επιμέρους διαφορές για αντιπολιτευτικούς κυρίως λόγους, στηρίζουν μέχρι κεραίας την κυβερνητική πολιτική και τις συμφωνίες που υπογράφει η ΝΔ και δεσμεύονται μάλιστα να τις τηρήσουν. Διάφορες επίσης οπορτουνιστικές δυνάμεις με τις θέσεις τους ρίχνουν νερό στο μύλο της γραμμής της συνεκμετάλλευσης που προωθούν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ορισμένοι μάλιστα – σε απόλυτη σύμπνοια με αυτά τα κέντρα – φτάνουν στο σημείο να αρνούνται την ύπαρξη κυριαρχικών δικαιωμάτων ή να βαφτίζουν ως προοδευτική κι αντικαπιταλιστική τη θέση ότι δήθεν οι λαοί δεν πρέπει να πολυενδιαφέρονται για οικονομικές ζώνες και επήρειες νησιών, γιατί όλα αυτά αφορούν μόνο τις πολυεθνικές.
Στην πράξη παίζουν το παιχνίδι αυτών των πολυεθνικών και των ενεργειακών κολοσσών, αφήνουν ανοιχτή την πόρτα να σπάει το ενιαίο της ελληνικής επικράτειας και αυτή να διαιρείται ανάμεσα σε ηπειρωτικές περιοχές με πλήρη επήρεια και στα νησια που θα έχουν μειωμένη ή και καθόλου επήρεια. Κυρίως ομως ακυρώνουν τη δυνατότητα του λαού να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης του φυσικού πλούτου που του ανήκει.
Κι αυτό πρέπει να το έχουν καλά στο μυαλό τους οι κάτοικοι των νησιών του Ιουνίου κόντρα στα ψέματα των κυβερνώντων και των κομμάτων που υπέγραψαν και στήριξαν την παράδοση των υδρογονανθράκων σε ενεργειακούς κολοσσούς.
Ο λαός πρέπει να απορρίψει τα διάφορα εκβιαστικά και παραπλανητικά διλήμματα. H υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της εδαφικής ακεραιότητας, των συνόρων από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, δεν είναι θεωρίες, κούφια λόγια. Αποκτούν πραγματικό νόημα, μόνο όταν συμβαδίζουν με την πάλη:
– Για την απεμπλοκή της χώρας μας από τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ της ΕΕ.
– Για να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα.
– Για την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς, με το λαό στην εξουσία, ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.(…)
Ακριβώς για όλους αυτούς τους λόγους είναι αναγκαίο όσο ποτέ να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Γιατί αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο το πώς η οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, η εξουσία στα χέρια μιας παρασιτικής κοινωνικής μειοψηφίας, γίνεται εμπόδιο για την κοινωνική πρόοδο και ευημερία.
Αποδεικνύεται η αναγκαιότητα της εργατικής εξουσίας και της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας που θα λειτουργεί με κριτήριο την διευρυνόμενη ικανοποίηση όλων των κοινωνικών αναγκών. Την αναγκαιότητα δηλαδή, του σοσιαλισμού, για να μπορούμε να ανασαίνουμε, όπως είναι και το σύνθημα του Φετινού Φεστιβάλ»
